روش پیامبر در امر به معروف و نهی از منکر
جوانی نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمد و گفت: ای پیامبر خدا! آیا اجازه انجام عمل خلاف منافی

عفت به من می‌دهی؟

با گفتن این سخن اطرافیان پیامبر فریاد اعتراضشان بلند شد، اما پیامبر (صلی‌ الله ‌علیه ‌و آله‌) فرمود: او را

نزدیک بیاورید. مرد نزدیک شد و نزد پیامبر نشست.

پیامبر فرمود: آیا دوست داری با مادر تو چنین کنند. جوان گفت: فدایت شوم، نه. پیامبر فرمود: مردم

هم دوست ندارند با مادرشان چنین شود. آنگاه فرمود: آیا دوست داری با دختر تو چنین کنند؟

گفت: خدا مرا فدایت کند، نه.

پیامبر فرمود: مردم هم دوست ندارند با دخترانشان چنین شود. و پیامبر همچنان از خواهر و عمه و

خاله او پرسید که آیا چنین کاری را درباره آنان می‌پسندد و او همچنان آن را ردّ می‌کرد.
.
آنگاه پیامبر رحمت دستان مبارک خود را بر سینه او گذاشت و این‌ چنین دعا کرد: اللهم طَهِّر قلبه واغفر

ذنبه و حَصِّن فَرْجَه؛ پروردگارا قلبش را پاک گردان، گناهش را ببخش، و دامانش را حفظ کن.

از آن به بعد منفورترین چیز نزد آن مرد، این عمل زشت بود.

آری، پیامبر رحمت به جای داد و فریاد و با روشی عقلانی و با کمال لطف و مهربانی شیوه صحیح امر به

معروف و نهی از منکر را به ویژه با کودکان و نوجوانان و جوانان این چنین آموزش می‌داد. باشد که این

روش را به کار بندیم و درس گیریم.

ماخذ:

ترجمه التفسیر و المفسّرون، محمدهادی معرفت، ج 2 ، ص 483 ـ 485 / شناختنامه تفسیر، سید

محمدعلی ایازی، ص 259 ـ 262 / تفسیر المنار، ج 4، ص 33 ـ 34 / تفسیر نمونه، ج 3، ص 42.