الف  ) شخصی از فقیهی پرسید که هرگاه داخل نهر شوم برای غسل کردن .ایستادن بکدام طرف نهر بهتر است.
فقیه که مرد ظریفی بود گفت از آنطرف که رخت خود را گذاشته ای بهتر است تا آنکه رخت ترا دزد نبرد

ب ) ابن راوندی می گوید روزی در بیابان راه می رفتم از شدت سیر خسته شدم وتعب بر من غالب شد دست به دعا برداشتم و از خدای متعال حیوانیطلبیدم که بر او سوار شوم.
اتفاقا یکی از ملازمان پادشاه بر مادیانی آبستن سوار بود چون نزدیک من رسید مادیان او زایید  وکره اوقادر براه رفتن نبود وهنوز از دعا فارغ نشده بودم که کره را به من داد وگفت باید که بدوش برداری وبه شهر برسانی خواستم که مضایقه کنم تازیانه برداشت وبه من زد وکره را بر دوش من گذاشت ومرا در پسش انداخت.
گفتم خداوندا از تو طلبیدم که مرکوبی برای من برسانی که من بر او سوار شوم نه آنکه چیزی برای من برسانی که او بر من سوار شود.
((کشکول منتظری))