ازدو جهان رها شدم ،تاکه شدم اسیر او         درپی دل که می رود،میروم از مسیر او

هرچه گناه می کنم ،نیست به دوزخم رهی    نقش بهشت میزند، عارض بی نظیراو

ساقی اگر می آورد ، لب نزنم که جرعه ای     آب حیات خورده ام از لب دلپذیر او

تیر نگاه یارمن هیچ خطا نمی رود                 کرده هدف ، دل مراچشم نشانه گیر او

دامن با صفای او، گوشه ای از بهار ما           دختر گلفروش ما ، گیسوی خوش عبیراو

من مگر ای غلام شب ازتو سیاه دلترم؟         خال سیاه می خرم نازمه منیر او

دردل دوست افسرا، جای تونیست بی گمان   پای نمی کشد از آن ، همدم ناگزیراو

” شعرازخانم افسرفاضلی شهربابکی ”

آغاز بهر طبیعت بر شما بازدیدکندگان محترم مبارک باد