امین السلام فضل بن حسن طبرسى مؤلف تفسیر معروف مجمع

 البیان در سبزوار مى زیست

و در سال 548 یا 542 قمرى از دنیا رفت و قبر شریفش در مشهد

 مقدس (روبروى خیابان طبرسى) است.

معروف است که در تخریب اطراف حرم مطهر حضرت رضا(علیه

السلام) که در چند سال قبل صورت گرفت

قبر علامه طبرسى ویران شد. شاهدان عینى دیدند که پیکر مقدس

او با اینکه حدود هشت قرن و نیم از رحلت او مى گذشت،همچنان

تر و تازه مانده است.

یکی از حکایتهاى مشهورى که به مرحوم طبرسى نسبت مى دهند

این است که زمانى سکته سنگین بر اوعارض شد به گونهاى که

بى حرکت به زمین افتاد.

 بستگان و حاضران که تصور می کردند وی از دنیارفته است(با توجه

به اینکه وسایل طبى در آن زمان، بخصوص در قریهاى مثل سبزوار

نبود.) بدن اورا غسل دادند کفن کرده و دفن نمودند و طبق معمول به

 خانه هایشان باز گشتند.

ناگهان او در درون قبر، به هوش آمد ولى خود را در قبر یافت. متوجه

خداى مهربان شد و نذر کردهر گاه از آن تنگناى قبر تاریک، نجات پیدا

 کند و سلامتى خود را باز یابد کتابى در تفسیر قرآن تألیف نماید.

از حُسن اتفاق کفن دزدى تصمیم گرفته بود قبر او را نبش کند و کفن

 او را بدزدد.چون کفن دزد قبر را خراب کرد

و خشتهاى قبر را برداشت و بند کفن را گشود علاّمه دست او را

گرفت. وى سخت ترسید. سپس علاّمه با او سخن گفت امّا او

بیشتر ترسید.علاّمه ماجرا را به او بازگو نمود و گفت: مترس! سپس

کفن دزد علامه طبرسى را به دوش گرفت و او را به منزلش برد.علامه

 کفن خود به او داد و اموال بسیارى را به کفن دزد داد و اوبه دست

ایشان توبه کرد.سپس علامه به نذر خود وفا کرد و تفسیر گرانقدر

مجمع البیان را که در ده جلد است به عربى نوشت.

با اندکی تصرف از: چهل داستان از عظمت قرآن کریم