فرودگاه‌ها به عنوان دروازه ورودی یک شهر یا کشور، اغلب آثار معماری برجسته و قابل توجهی هستند.
فرودگاه جان اف.کندی نیویورک
ترمینال 5 فرودگاه جان اف.کندی نیویورک (جی.اف.کی) به عنوان "ترمینال جت بلو" مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ترمینال شامل ساختمانی است که سابق بر این "تی.دبلیو.ای فلایت سنتر" نام داشت. این فضا توسط ایرو سارینن، معمار فنلاندی آمریکایی در سال 1962 به شکلی طراحی شد تا شبیه یک مرغ دریایی در حال پرواز باشد. طراحی منحصر بفرد این ساختمان موجب شده تا به عنوان مکان‌ فیلمبرداری برای فیلم‌هایی مانند "اگه می تونی منو بگیر" استفاده شود.



مادرید به سرعت در حال تبدیل شدن به مقصد سفر مهمی در اروپا است. این فرودگاه زیبا به شکلی طراحی شده که مسافران به راحتی می‌توانند راه خود را در آن پیدا کنند. از نکات بارز معماری ترمینال 4 این فرودگاه، ستون‌های فولادی رنگین برای نگهداری سقف بامبو هستند که با هدف ایجاد فضای آرامش بخش برای مسافران، نور آفتاب از آن به داخل می‌تابد.


ترمینال 3 فرودگاه بین المللی پکن که برای المپیک سال 2008 گشایش یافت، یکی از بزرگ‌ترین بناهای روی زمین است. ساختمان این بنا به شکلی طراحی شده که از فراز آسمان شبیه اژدهایی با رنگ‌های چینی سنتی قرمز و زرد به نظر برسد. پنجره‌های شیشه ای بزرگ اجازه داده تا فضای داخل آن از نور طبیعی بهره مند شود و کل این ترمینال با رنگ‌ها کد گذاری شده تا مسافران به راحتی راهشان را پیدا کنند.

سقف فایبرگلاس نوک تیز این فرودگاه با الهام از کوه‌های راکی طراحی شده است. سیستم کابل فولادی زنجیری که شبیه طراحی پل بروکلین است، به نگهداری سقف کمک می‌کند. همچنین این فرودگاه برای پل پیاده‌رویی معروف است که به مسافران امکان می دهند به هنگام حرکت برای سوار شدن در هواپیما، هواپیماهایی را که در زیر پای آنها پارک شده، مشاهده کنند.



فرودگاه بین المللی اینچئون اغلب به دلایل متعدد در فهرست بهترین فرودگاه‌های جهان به چشم می‌خورد. این فرودگاه از نظر معماری شبیه یک پایگاه فضایی دوران آینده است و در داخل آن امکاناتی مانند پیست یخ، سالن تئاتر، مرکز خرید و تسهیلات حمام گرفتن رایگان وجود دارد.


نمای خارجی سفید رنگ فرودگاه منارای مراکش به شکل هندسی در سقف طراحی شده که نور آفتاب با عبور از آن به شکل زیبایی در محیط داخل فرودگاه منعکس می‌شود. در ساخت این فرودگاه از مدل‌های عربی به همراه آمیزه ای از طراحی مدرن و اسلامی سنتی استفاده شده است.


ترمینال 3 فرودگاه چنای در سنگاپور سقفی با بیش از 900 پنجره سقفی دارد که هر یک به شکلی قرار گرفته تا نور به میزان کافی به محیط داخل منعکس شود و همچنین در بخش دریافت بار و وسایل مسافران، یک باغ عمودی پنج طبقه وجود دارد. باغ‌های داخلی در سراسر این فرودگاه فضای آرامی به محیط شلوغ آن بخشیده اند.


فرودگاه بین المللی هنگ‌کنگ که در این جزیره کوچک قرار دارد، این احساس را به مسافران می‌دهد که به جای باند فرود، در حال فرود آمدن در آب هستند. گردش در فضای داخلی آن راحت بوده و برای حمل وسایل از هواپیما تا قطار اکسپرس هنگ کنگ، مسافران مجبور به ردن شدن از هیچ پله معمولی یا برقی نیستند.



فرودگاه سوندیکای بیلبائو به دلیل شباهتش به کبوتری که بال‌هایش را برای پرواز باز کرده، در اسپانیایی به "لا پالوما" یعنی کبوتر نیز شهرت یافته است. اسکلت بتنی و فولادی آن با محیط سرسبز نزدیک بیلبائو یکی شده و سالن عزیمت چهار طبقه آن در سراسر روز از نور طبیعی برخوردار است.



این فرودگاه توسط رافائل وینیولی طراحی شده است. سقف این فرودگاه به گونه ای طراحی شده که داخل آن از نور طبیعی بهره مند شود. سالن‌های انتظار نیز مکان‌های راحتی برای مسافران یا کسانی که در انتظار رسیدن و استقبال از مسافران هستند، فراهم می‌کنند.