فاطمة زهرا (سلام الله علیها) عصاره عصمت و آیینه طهارت و پاکی و نمودار سنجش حق و باطل و معرّف پدر، همسر و حسنین در حدیث کساء است. او با زندگی کوتاه و با خطبه‌های متقن و دردمندانه‌اش، فرهنگ مقاومت و اعتراض را در تمامی‌نسلها بوجود آورد و ماهیت تفکر و اندیشة جاهلی را به خوبی نمایان ساخت.

فاطمه (سلام الله علیها) زلال کوثر و نماد واقعی مظلومیت یک زن در دو عصر است. ایمان و اعتقاد او به پیامبر و به علی(علیه‌السلام) به بزرگی تمام تاریخ است.

دختر رسول گرامی‌اسلام، با مظلومیت و در اوج تنهایی، به تمام پیروانش ثابت کرد که یک زن هم می‌تواند به مقابله با حاکمیت زور و خفقان بپردازد و پرده نفاق و ترس را پاره کند و به انسانها حق و حقیقت را نشان دهد، و همچنین با مبارزه و فریاد خود نشان داد که بیان حق و افشای ستم، مرد و زن نمی‌شناسد.

زهرای اطهر (سلام الله علیها) در عصر درد و رنج رشد کرد و در هجران پدر غریبانه گریست و بالاخره با تنی بیمار و زخم خورده، خانه گلین خود را به امید دیدار پدر ترک گفت تا قصه آن همه درد و هجران را با او بازگوید و شهادت مظلومانه خود را ترسیم کند.